Stappen richting zelfstandigheid

Jessie (61) is directeur en orthopedisch chirurg bij een ziekenhuis en revalidatiecentrum op het eiland Panay in de Filipijnen. Jessie helpt mensen met bewegingsproblemen om stappen te zetten richting zelfstandigheid. Jessie: “Mijn doel is het bieden van perspectief aan deze mensen, zodat zij een zelfstandig leven op kunnen bouwen. De mensen die ik help zijn een bron van inspiratie voor iedereen: een handicap is niet het einde, maar slechts het begin van een mooie toekomst.”

4,5 miljoen mensen, 1 revalidatiecentrum

Panay heeft ruim 4,5 miljoen inwoners. Het ziekenhuis van Jessie is het enige op het eiland met een specialistisch revalidatiecentrum. Hij biedt ook hulp aan de bewoners van de kleinere naburige eilanden. De gezondheidszorg in de Filipijnen laat veel te wensen over. Vaak moeten mensen van het platteland voor een behandeling in een ziekenhuis ver reizen. Voor iemand met een beperking is zo’n reis vrijwel onmogelijk. Jessie bezoekt deze mensen voor hulp ter plaatse, en brengt ze indien nodig naar het ziekenhuis.

Helaas ziet Jessie dat het aantal zorgbehoevenden steeds verder groeit. Bijvoorbeeld door amputaties na ongevallen en het ontbreken van adequate diabetesbehandelingen. Zijn hulp is dan ook ontzettend hard nodig.

Bij elk bezoek een glimlach

Omdat veel mensen met een handicap niet in staat zijn naar het revalidatiecentrum in de hoofdstad Iloilo City te komen, bezoeken Jessie en zijn collega’s afgelegen gebieden om hen op te sporen. Daar leiden zij ook zorgverleners, ouders en vrijwilligers uit de gemeenschap op om eenvoudige revalidatie-oefeningen en nazorg te kunnen bieden aan deze mensen. “Telkens wanneer we mensen bezoeken, verschijnt er een glimlach op hun gezicht. Ons bezoek geeft ze het gevoel dat ze, ondanks alle tegenslagen in het leven, niet worden verwaarloosd. Ik wil hen laten zien dat ze erbij horen en dat er altijd iemand is die hen wil helpen.”

Onbetrouwbare auto

Jessie heeft een oude auto die niet naar de meest afgelegen plaatsen kan. Op de hobbelige wegen buiten de stad begeeft het voertuig het keer op keer. “We kunnen niet op de auto vertrouwen, waardoor we mensen die ver weg wonen erg moeilijk kunnen bereiken. Bovendien is er geen plek voor medische apparatuur en hulpmiddelen, zoals rolstoelen en een oprijplaat.”

Meer bereik met goed vervoer

Met beter vervoer verwacht Jessie per jaar ongeveer 150 nieuwe mensen te kunnen bereiken. Mensen die zijn hulp hard nodig hebben. Hij vraagt daarom aan MIVA een speciaal uitgeruste auto: een mobiele kliniek. Zodat hij niet meer hoeft te aarzelen bij het vooruitzicht van modderige wegen vol kuilen. Zo maakt hij gezondheidszorg bereikbaar. Kan Jessie op jouw steun rekenen?