Vastberaden Cecilia is op weg naar gerechtigheid
Auto verbindt landelijk hulpnetwerk
Tijdens het verkiezingsgeweld in Kenia, bijna 15 jaar geleden, zag pionier Cecilia (47) veel ellende. Het geweld trof mensen met een handicap het hardst. Zij konden niet vluchten. Cecilia was vastberaden hen te steunen en besloot een hulporganisatie te starten. Inmiddels werkt ze met een groot netwerk van 40 organisaties, zoals gezondheids- en educatiecentra, verspreid over het hele land. Goed vervoer is daarbij essentieel.
Onzeker, onveilig en kostbaar
De organisaties waar Cecilia mee werkt, zetten zich in voor kinderen en jongeren met een handicap. Om te zien hoe de activiteiten lopen, probeert ze deze partners regelmatig te bezoeken. Samen met haar collega’s legt ze daarvoor duizenden kilometers af over ongeasfalteerde, slecht begaanbare wegen. Met de oude auto die Cecilia heeft, is de reis onzeker: “Vaak staan we met schade langs de weg en in het regenseizoen moeten we de auto regelmatig uit de modder duwen. Ik kom te laat voor mijn afspraken en de benzine-, reparatie- en onderhoudskosten rijzen de pan uit.”
84 uur, enkele reis
Graag zou Cecilia haar partners en de duizenden kinderen die zij helpen vaker bezoeken. Onder deze omstandigheden lukt dat maar één keer per jaar. Goed vervoer is fundamenteel. “Sommige partners zijn zo ver weg dat het bijna onmogelijk is ze te bezoeken. 800 kilometer afleggen met het openbaar vervoer of een onbetrouwbare auto neemt zo een halve week in beslag. En dat is enkele reis.” Met een goede auto, met vierwielaandrijving, zou Cecilia de bezoeken kunnen verdubbelen. Bovendien kan ze dan ook zelf kinderen bezoeken die in de meest afgelegen gebieden wonen. “Daar kunnen we met het openbaar vervoer niet komen, terwijl zij onze hulp hard nodig hebben.”
Cecilia’s bestemming
In 2007 braken in het hele land protesten uit na frauduleus verlopen verkiezingen. Die mondden uit in geweld; er vielen zo’n 1500 doden. Cecilia werkte toen voor een vredesbeweging: “Ik kwam in aanraking met mensen die gewond waren geraakt, sommigen zouden voor altijd rolstoelafhankelijk zijn. Ik was vastbesloten hen te helpen en gerechtigheid te geven. Toen ontstond de gedachte om zelf een organisatie te starten die opkomt voor mensen met een handicap. Ik wil hun leven verbeteren, hen veerkrachtiger maken en zorgen dat zij een eigen inkomen kunnen verdienen. Wat mij elke dag weer motiveert, is de lach en de vrede die ik op hun gezicht zie, nu het beter met ze gaat.”
Vergroot jij het bereik van Cecilia?
Door de coronapandemie is de behoefte aan een eigen, betrouwbare auto nog groter. Openbaar vervoer was tijdens de strenge lockdown niet mogelijk. Cecilia: “Mijn droom voor de toekomst is om nog veel meer mensen met een handicap te kunnen bezoeken en helpen. Ik wil mijn hulporganisatie laten groeien zodat we de provincies bereiken waar we nu nog niet kunnen komen.” Met jouw steun kan Cecilia haar bereik vergroten. Help jij mee met een donatie?
Bekijk meer projecten:
-
Medische zorg voor de meest kwetsbaren in Kenia
Pionier Duncan is 41 jaar. Hij is directeur van een gezondheidscentrum in Kajiado, Kenia. Opgezet in 1979 om kinderen met een handicap te helpen. Inmiddels uitgegroeid tot een centrum met een kliniek en een school. Duncan heeft een bestemming: “Ik wil de capaciteit van het centrum de komende twee jaar verdubbelen, zodat we nog meer mensen kunnen helpen. Een auto is daarbij onmisbaar.”
-
Laptop maakt hulpverlening in sloppenwijk mobiel
Pionier Irene (30) is sociaal werker in een centrum voor kinderen met een handicap. Ze bezoekt de sloppenwijk Mukuru in Nairobi, Kenia. Hier wonen meer dan 600.000 mensen, dicht op elkaar, vaak met veel mensen in één kleine ruimte. De sanitaire voorzieningen zijn slecht. De werkloosheid is er enorm. Door corona hebben veel mensen hun baan verloren.