Palliatieve zorg

Wat is palliatieve zorg? Hoe is palliatieve zorg geregeld in ontwikkelingslanden? En wat doet MIVA om deze zorg mogelijk te maken? Lees hier meer.

Wat is palliatieve zorg?

Palliatieve zorg is hulp aan mensen die ongeneeslijk ziek zijn, ofwel zorg voor terminaal zieken. Het wordt bijvoorbeeld toegepast bij dementie of wanneer iemand uitbehandeld is voor kanker. Hierbij is het uitgangspunt om de kwaliteit van leven te behouden en indien mogelijk te verbeteren. Palliatieve zorg kan maanden of jaren duren, afhankelijk van het ziektebeeld.

Palliatieve zorg bestaat uit een aantal zorgvormen. Denk bijvoorbeeld aan:

• Pijnbestrijding
• Behandeling van psychische en sociale problemen
• Aandacht voor spiritualiteit en zingeving
• Zorg voor naasten, zoals emotionele steun en ondersteuning bij het afscheid

Er is een verschil tussen palliatieve en terminale zorg. Terminale zorg is onderdeel van palliatieve zorg. Deze zorg is bedoeld voor mensen die minder dan 3 maanden te leven hebben. Terminale zorg richt zich op een goede kwaliteit van sterven. Hierbij kan gebruik worden gemaakt van palliatieve sedatie. Dat is het opzettelijk verlagen van het bewustzijn om het lijden van de patiënt in de laatste levensfase te verlichten.

Palliatieve zorg in ontwikkelingslanden

Palliatieve zorg is in veel ontwikkelingslanden niet vanzelfsprekend. Zeker niet voor de kansarmen. Volgens de World Health Organization (WHO) hebben elk jaar naar schatting 40 miljoen mensen wereldwijd palliatieve zorg nodig. 78% van deze mensen woont in lage- en middeninkomenslanden. Van de kankerpatiënten die palliatieve zorg nodig hebben leeft 98% in lage- en middeninkomenslanden. Bijna de helft daarvan woont in Afrika.

Uit een studie uit 2011 onder 234 landen en gebieden blijkt dat palliatieve zorgdiensten slechts goed geïntegreerd zijn in 20 landen. In 42% van de 234 landen zijn helemaal geen palliatieve zorgdiensten. Daarnaast constateerde het International Narcotics Control Board (INCB) in 2011 dat 83% van de wereldbevolking in landen met weinig of geen toegang tot sterke pijnstillers leeft.

Gebrek aan kennis over palliatieve zorg

Vaak is er in ontwikkelingslanden een gebrek aan bewustzijn bij beleidsmakers, gezondheidswerkers en het publiek over wat palliatieve zorg is. Daarnaast zijn er in ontwikkelingslanden culturele en sociale barrières, zoals opvattingen over dood en sterven. Ook zijn er veel misvattingen over palliatieve zorg, zoals dat het alleen voor patiënten met kanker is, of enkel voor de laatste weken van het leven.

MIVA maakt palliatieve zorg mogelijk

Zonder vervoer is palliatieve zorg vaak niet bereikbaar voor de allerarmsten. Gelukkig zijn er mensen die het als hun bestemming zien om deze kansarmen te helpen. MIVA steunt deze pioniers. Bijvoorbeeld met een ambulance of een jeep, waarmee patiënten naar het ziekenhuis worden gebracht.